- зыпыгъэкIын
- (зыпегъэкI) перех. гл. вынудить, заставить кого-л. порвать с собой отношения/ Къыпщымыгугъын, пыщIэныгъэ къыпхуимыIэжын хуэдэу зыкIэрыгъэкIын.Сыдэпхьэхащи укъыздэмыкIуэж, си гур пкъутауэ сызыпыбогъэкI! Сов. Къэб. ифольк.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.